Door de lockdowns zijn er in Groot-Brittannië al tweeduizend pubs failliet gegaan. Momenteel komen er dertig per dag bij. Volgens de British Beer and Pub Association gaat dit jaar driekwart van het totaal aantal pubs bankroet.
Pubs gaan met bosjes tegelijk bankroet
Wanneer u post-corona weer eens in Londen, Manchester of Belfast verzeild raakt, zal het stedelijk landschap veranderd zijn. Er zullen moderne, op waterstof rijdende dubbeldekkers door de straten zoeven, politieofficieren zullen zonder twijfel nog patrouilleren met de karakteristieke hoge helm op het hoofd maar toch zult u iets missen in de steden. The Swan, The Red Lion, Queens Head en Railway Tavern. Op zo ongeveer elke straathoek was wel een pub te vinden met een illustere naam op een schaarsverlicht uithangborden. Wás. Ze gaan momenteel met bosjes tegelijk failliet.
Omzet Britse pubs met ruim 75 procent gedaald
Een jaar geleden besloot het kabinet van Boris Johnson tot een lockdown die twaalf weken zou duren. Enkele intermezzo’s in de zomer uitgezonderd werd het meer dan een jaar. Zoals het er nu naar uitziet, mag de horeca in Engeland op 12 april de terrassen openen. Uit een recent onderzoek van vakblad The Morning Advertiser blijkt dat de gevolgen van de maatregel dramatisch uitpakken voor de sector. Ruim de helft van de pubeigenaren heeft in 2020 de omzet met meer dan 75 procent zien inzakken. De British Beer and Pub Association voorziet dat dit jaar driekwart van de restaurants en pubs failliet gaat.
Alleen miljoeneninjectie kan Britse pubs redden
Het financiële leed uit zich in kleine handgeschreven papiertjes die achter de ramen hangen. ‘Heartbroken: we have gone into administration’, ‘Closed indefiniteley’ en ‘Thank for all your support. We hope see you again.’ Tweeduizend ‘public houses’ zijn er al verdwenen. Elke dag komen er dertig bij, zegt Dave Mountford van de belangenorganisatie Forum of British Pubs. Alleen een investering van miljoenen ponden kan de sector redden, denkt hij. ‘Veel eigenaren hebben zich enorm in de schulden gestoken. De steun van de overheid was lang niet groot genoeg om de kosten te dekken.’