Sinds oktober 2013 is ondernemer Frans Bakker in de weer om de Scheveningse Pier te redden. Naar verluidt heeft deze redder zelf een reeks slachtoffers gemaakt onder leveranciers en klanten van zijn failliete ondernemingen.
Eigen schuld
Onderzoek naar de oorzaken van faillissementen toont steeds opnieuw aan dat er bijna altijd sprake is van eigen schuld. In het ondernemerschap van de gefailleerde lag veel ondeskundigheid verscholen. Velen werkten in een sector die ze niet goed kenden, er werd een beroerde start gemaakt en van financieel beleid hadden de ondernemers bitter weinig kaas gegeten. Daar tegenover staat dat een faillissement meestal niet met opzet wordt uitgelokt. Nog een belangrijk punt is dat een tweede faillissement nauwelijks voorkomt, dat wil zeggen, onder eerlijke ondernemers.
Anderhalve ton
Afgelopen weken kwam de Scheveningse Pier weer eens in het nieuws. Het evenementencomplex alias wandelpromenade werd ongeveer anderhalf jaar geleden failliet verklaard. Nu werpt een ondernemer, Frans Bakker, zich op als redder van de bij velen nog geliefde Pier. Hij doet dat onder andere door geld op te halen. Donateurs zouden inmiddels anderhalve ton hebben gestort op rekeningen van een beleggingsmaatschappij van de heer Bakker. De entrepreneur heeft zich ook van politieke steun verzekerd: voormalige PVV-Kamerlid Richard de Mos, tegenwoordig raadslid in Den Haag, stelt zich vierkant achter de Pier-redder op. Wie weet blijft de Pier zo behouden. Een mooi initiatief, toch?
Tien faillissementen
Echter, volgens recent onderzoek van het Dagblad van het Noorden staan er op naam van Frans Bakker al minstens tien faillissementen genoteerd. Een leger van schuldeisers zou het schip in zijn gegaan en waar het geld van leveranciers, verhuurders, banken en anderen is gebleven, weet niemand. Slachtoffers noemen hem ‘een gewiekste meesteroplichter’. Of het waar is? Bakker zelf ontkent in elk geval alle aantijgingen.
Iedere ondernemer verdient een tweede kans
Moraal van dit verhaal? Niemand zal mij horen zeggen dat een failliete ondernemer vanzelf opnieuw failliet zal gaan. Dat is onzin, iedereen verdient een tweede kans en zolang er geen opzet in het spel is, hoop ik van harte dat een gefailleerde ondernemer weer opkrabbelt. Wat mij betreft mag een ondernemer zelfs een derde kans hebben. Maar daarna? Moet een ondernemer die al drie keer, vier keer, zeven keer of tien keer failliet is verklaard, nog gesteund worden? Natuurlijk niet! Een ondernemer die twee keer failliet is verklaard, moet goed tegen het licht worden gehouden. En een ondernemer die nog vaker failliet is verklaard, beweegt zich niet op het goede pad. We mogen dan rustig stellen dat er iets mis is met zo’n ondernemer: hij zit te rommelen, te frauderen en kan het best een ander baantje zoeken zodat niemand last heeft van zijn amateurisme.
Raadpleeg faillissementsregisters
Maar, hoe kom je erachter dat je te maken hebt met een ondernemer die geregeld failliet is verklaard? Door de openbare faillissementsregisters te raadplegen. Of door contact op te nemen met bedrijfsinformatiebureaus die onmiddellijk kunnen nazien of lieden als Frans Bakker inderdaad een reeks faillissementen achter de rug hebben. Mijn advies: ga niet zomaar in zee met elke figuur die zegt dat hij ondernemer is.
Robert Jan Blom