Klanten die samen miljoenen hebben uitgeleend aan de Twentse sportman Jeroen Velthuis zien vrijwel zeker geen cent terug van hun geld. Velthuis sloot spaarcontracten met rendementen tot tientallen procenten per jaar af. Zijn bedrijf J.P. Assurantiën ging in augustus 2019 failliet. Velthuis is ook privé bankroet. Volgens de curator is er voor schuldeisers niets meer te halen.
Bij J.P. Assurantiën is ‘geen kluis met contanten aangetroffen’
Ongeveer zestig gedupeerden die dachten dat er iets in de boedel van het failliete J.P. Assurantiën was achtergebleven komen bedrogen uit. Zij hoopten dat assurantieadviseur Jeroen Velthuis op een geheime plek nog wat had bewaard van de miljoenen die zij hem hebben toevertrouwd. Uit het tweede faillissementsverslag dat curator Wouter Weenink nu heeft gepubliceerd blijkt dat er niets is gevonden. ‘Ik heb er veel tijd ingestoken, heb geldstromen gevolgd voor zover dat mogelijk is. Maar ik heb vooralsnog niets kunnen ontdekken dat op fraude lijkt. Er is in elk geval geen kluis met contanten aangetroffen,’ zegt de curator in dagblad Tubantia.
Jeroen Velthuis had in Twente veel sympathie opgebouwd
JP Assurantiën uit het Overrijsselse dorp De Lutte ging in augustus 2019 failliet. De eigenaar van het kantoor was de paralympische sporter Jeroen Velthuis, een bekende Twentenaar die veel sympathie had opgebouwd door de manier waarop zich van een ingrijpend fractuur had hersteld. In 2008 liep de geboren Oldenzaler tijdens een rugbypartij een gecompliceerde breuk aan zijn rechterbeen op. Omdat operaties weinig soelaas boden en hij als gevolg van posttraumatische dystrofie hevige pijn bleef lijden, nam hij in 2010 een dramatisch besluit: het been werd tot net boven de knie afgezet.
Velthuis sloot lucratieve spaarcontracten af
Velthuis, een voormalig bodybuilder, leek zijn leven succesvol te herpakken. Hij ontwikkelde zich tot een bedreven bankdrukker voor wie zelfs deelname aan de Paralympics in beeld kwam. En ook zakelijk leek het hem voor de wind te gaan. In 2012 pakte hij zijn werk als assurantieadviseur weer op. Later kwam uit dat de bankdrukker zonder vergunning voor bankier had gespeeld. Met zijn klanten kwam hij buitengewoon lucratieve spaarcontracten overeen. Velthuis leende het geld weer tegen hoge rentes uit aan andere relaties. Volgens de curator betrof dit veelal mensen die bij een reguliere bankinstelling niet voor een lening in aanmerking kwamen.
Piramidestelsel viel om door privéschulden
Privéschulden brachten het financiële stelsel aan het wankelen, concludeert curator Weenink. Velthuis slaagde er niet meer in om aan zijn beloftes te voldoen. Gaandeweg begon het leensysteem op een piramidespel te lijken. De assurantieadviseur moest het ene gat met het andere stoppen. Sommige klanten hebben wél hun inleg teruggekregen, anderen tastten mis. De curator gaat nog na of er sprake is geweest van paulianeus handelen door het bevoordelen van schuldeisers.