Hoe schokkend en toch nog onverwacht het ook was dat het oudste Nederlandse warenhuis failliet ging, de toenmalige directie en raad van commissarissen treft geen blaam. Dit is een van de voornaamste conclusies uit het laatste faillissementsverslag dat de curatoren gisteren publiceerden.
V&D was zo vertrouwd als een stroopwafel
62 vestigingen in alle grote en middelgrote steden van Nederland. Achtduizend medewerkers. Een historie van 128 jaar en een merknaam zo vertrouwd als een stroopwafel. Ook wie er nooit meer kwam, kon nauwelijks voorbijgaan aan het faillissement van het beeldbepalende V&D. Wie kocht er na de zomervakantie niet een nieuw schrift bij de Schoolcampus? Wie rende er na school niet eens naar de muziekafdeling om de nieuwe elpee van Queen te beluisteren? De nostalgie over het verdwijnen van La Grande Dame leidde bij velen tot onbegrip en boosheid. Had het bestuur het faillissement niet kunnen voorkomen?
Onderzoeksbureau: ‘Geen ondoordachte strategiewijzigingen VD-directie’
De curatoren hebben het Amsterdamse bureau BFI Global in de arm genomen om de oorzaken van het bankroet te onderzoeken. Aan hen werd tevens gevraagd na te gaan of de bestuurders en commissarissen afzonderlijk aansprakelijk konden worden gehouden wegens nalatigheid, roekeloosheid, onbekwaamheid of andere vormen van onbehoorlijk bestuur. Voor deze stelling is geen bewijs gevonden. ‘Niet is gebleken dat sprake is geweest van ondoordachte, onbezonnen en apert onjuiste strategiewijzigingen,’ stelt BFI. De door de curatoren overgenomen bevindingen van het bureau zijn opgenomen in het op 10 december uitgebrachte faillissementsverslag.
Investeerder Sun Capital liep V&D-directie voor de voeten
Naast externe oorzaken zoals de dynamiek van de bedrijfstak en de moeilijke marktomstandigheden, somt BFI een reeks interne factoren op die aan het faillissement hebben bijgedragen. Zo was er geen sprake van een adequaat functionerend managementinformatiesysteem, werden kostensaneringen ‘niet rigoureus genoeg’ doorgevoerd en kende V&D in de jaren voorafgaand aan het faillissement ‘geen heldere, eenduidige strategie’. Het kost de analisten weinig moeite om de werkelijke zondaar aan te wijzen: Sun Capital. Het Amerikaanse private equity-bedrijf dat het warenhuis in 2010 overnam, wordt aangewreven ‘steeds reactief en te laat’ te hebben geïnvesteerd. Ook liepen vertegenwoordigers van Sun de directie consequent voor de voeten waardoor opeenvolgende bestuurders ‘beperkte manoeuvreerruimte’ hadden.