De wereldwijde auto-industrie heeft steeds meer te lijden onder veranderende marktomstandigheden. Sinds de financiële crisis zijn de betalingsrisico’s in de Duitse auto-industrie nog niet zo hoog geweest. Het aantal faillissementen en wanbetalingen zal in de komende jaren blijven stijgen. Dit concludeert kredietverzekeraar Atradius in een vandaag verschenen rapport waarin de vooruitzichten van de autosector in kaart worden gebracht.
Vette jaren voorbij voor Duitse auto’s
Wereldwijd daalt de autoverkoop dit jaar met vijf procent. Ook in het land van Das Auto zijn de vette jaren onmiskenbaar voorbij.In 2018 nam de autoproductie met 9,3 procent af. Volgens Atradius heeft deze daling zich in 2019 voortgezet. BMW, Audi, VW en de andere bekende merken worden met grote uitdagingen geconfronteerd zoals de opkomst van e-mobiliteit en autodelen, de dalende verkopen in China en de dreiging van Amerikaanse importheffingen. Dankzij goede opbrengsten in het verleden beschikken de grote bedrijven nog over voldoende financiële buffers om te investeren in onderzoek en ontwikkeling. Het zijn vooral kleinere leveranciers die met hogere kredietrisico’s te maken krijgen, voorspelt Atradius. Sinds eind 2018 is in deze sector sprake van een stijging van het aantal betalingsachterstanden en de verwachting is dat deze trend doorzet. Daarnaast verwacht Atradius dat het aantal faillissementen in de komende twaalf maanden met twee procent zal stijgen.
China: weinig gevolgen handelsruzie met VS
Hoewel verwacht wordt dat de groei van de Chinese automarkt - met ruim 23 miljoen verkochte auto’s per jaar veruit de grootste automarkt per wereld - op langere termijn aanhoudt, loopt de verkoop er sterk terug. Atradius heeft haar vooruitzichten voor de sector om die reden naar beneden bijgesteld. Vooralsnog heeft het handelsconflict met de Verenigde Staten weinig directe gevolgen. Import en export van auto’s van en naar Amerika droeg in 2018 voor respectievelijk 4,1 en 4,6 procent aan de omzet bij. Indirect zijn de gevolgen van het handelsconflict wel degelijk voelbaar. Na jaren van sterke groei zijn de binnenlandse verkopen in 2018 met 2,8 procent gedaald. In de eerste helft van 2019 was er zelfs sprake van een daling van 12,4 procent. De voornaamste reden voor deze krimp is het wegvallen van subsidies op elektrische auto’s. In tegenstelling tot het verbrandingsmotorensegment blijft de markt voor elektrische auto’s - goed voor een marktaandeel van vijf procent - wel groeien, maar in een lager tempo: van 62 procent in 2018 tot vijftig procent in de eerste helft van 2019.
VS profiteren van verbeterde handelsrelaties met Mexico.
In de VS blijven de vooruitzichten voor de auto-industrie redelijk. De recente afschaffing van importheffingen op staal en aluminium uit Mexico en Canada helpt de sector, vooral omdat een groot deel van de auto’s en onderdelen voor de Amerikaanse markt ten zuiden van de grens wordt geproduceerd. Als gevolg van de aanhoudende dreiging van nieuwe importheffingen - op voertuigen en auto-onderdelen uit de EU en Japan - en een dalende vraag, heeft Atradius haar prognose toch naar beneden bijgesteld. De stijgende prijzen voor nieuwe voertuigen drukken de vraag op de consumentenmarkt. Bovendien kunnen toekomstige heffingen een grote weerslag hebben op de industrie. De versnelde transitie naar alternatieve brandstoffen en elektrisch rijden in combinatie met de opkomst van zelfrijdende auto’s vormt een andere grote uitdaging.
Toeleveranciers hebben het moeilijk
‘Vooral toeleveranciers, ook in Nederland, hebben moeite om de veranderingen in de industrie bij te benen,’ zegt Edwin Kuhlman, hoofd Acceptatie van Atradius Nederland. ‘De innovatiecycli worden steeds korter. En doorgaans zit er een aantal jaar tussen het plaatsen van een bestelling en de levering. In de tussentijd dragen de toeleveranciers de vaak hoge voorfinancieringslasten. Om schommelingen in de verkoop op te vangen, moeten kleine en middelgrote spelers tegelijkertijd aanvullende specificaties van de fabrikant accepteren, dat vereist flexibiliteit bij de productie van serie-onderdelen. Als een fabrikant uiteindelijk minder afneemt dan oorspronkelijk gepland, zorgt de kleinere vergoeding voor toenemende druk op de toch al krimpende marges.’