Tot ergernis van onze columnist Robert Jan Blom werden de media bevangen door collectieve paniek nadat de Britten tegen een verder EU-lidmaatschap hadden gestemd. Blom zelf maakt zich helemaal geen zorgen.
Pensioenzekerheid aangetast
Naarmate het referendum dichterbij kwam, bespeurde ik de afgelopen week een soort collectieve paniek die alsmaar sterker werd. Toen de stemmen waren geteld, leek de wereld even te vergaan. Onze pensioenzekerheid zou worden aangetast, export en import zou grote schade lijden en alle buitenlanders zouden het VK uit worden gegooid. Ik hoorde een meisje op de radio vertellen dat zij regelmatig voor haar werk naar Londen reist en nu niet meer wist hoe het verder moest. ‘Het is verschrikkelijk,’ kreunde ze. Op tv kondigde Humberto Tan zijn gesprek met minister Dijsselbloem aan met de woorden: ‘We gaan het hebben over de Brexit en de gevolgen die niet te overzien zijn.’ Tot zichtbaar afgrijzen van Tan reageerde Dijsselbloem uitermate rustig en merkte hij meerdere malen op dat de rampspoed wel mee zou vallen.
‘Potsierlijke Johnson’
De geruststelling van de minister werd voor een professioneel pr-praatje aangenomen. Terwijl ze er stuk voor stuk volledig naast zaten met hun voorspellende beschouwingen – in de Volkskrant schreef Bert Wagendorp zelfs dat de mislukte, ‘potsierlijke poging’ van Boris Johnson in tranen was geëindigd – gingen de media na hun miskleun onverdroten voort met het schetsen van een toekomstbeeld. Het consumentenvertrouwen zou afnemen, bloemenexporteurs konden het wel vergeten om aan de Britten rozen te verkopen, de economische groei van de EU-zone zou afzwakken en Rutte zou in Brussel niets meer te vertellen hebben zonder de steun van zijn maatje Cameron. Al met al zou de Brexit ons miljarden gaan kosten.
Volgzame yogi’s
Ik ben niet in paniek vanwege de Brexit. Toen minister Zalm het Griekse bezuinigingsbeleid in 2000 als ‘buitengewoon indrukwekkend’ kwalificeerde en zijn zegen gaf aan de toetreding van Athene tot de eurozone, maakte ik me grote zorgen – en niet zonder reden, zoals helaas is gebleken. Waar ik dit weekend wél van ben geschrokken, is de snelheid waarmee het paniekvirus in de pers kan toeslaan. Vergeefs hunkerend naar kalm commentaar en een bedaarde analyse, zat ik voor de buis, bladerde ik door de kranten maar als volgzame yogi’s bleven de media hun mantra van rampspoed herhalen. Ebt het consumentenvertrouwen werkelijk weg? Nee, met dank aan de blijvend hoge werkloosheid, het verhogen van de AOW-leeftijd terwijl er voor ouderen geen werk is en de afbraak van werknemersrechten, is het nog niet eens terug van weggeweest! Ik wed dat de ‘rampzalige gevolgen’ van de Brexit voor ons nauwelijks merkbaar zullen zijn. En dat meisje dat zich zorgen maakt over haar tripjes naar Londen? Die reisjes kunnen gewoon doorgaan, hoor.
Robert Jan Blom