Geen rustiger en bedachtzamer man dan onze columnist Robert Jan Blom. Tot vandaag. De zaak-Estro, waarbij twee directieleden zich voor het faillissement nog even gauw op bonussen trakteerden, maakt dat hij onbedaarlijk uit zijn slof schiet. Lees, en zoek dekking.
Bonus van € 41.000
Enkele maanden geleden ging het niet goed met kinderopvangbedrijf Estro, een onderneming met vierhonderd vestigingen en 3300 fulltime banen. Het is dan april en de directie maakt zich ernstig zorgen, zo wil het verhaal. Men voorziet dat er in mei weleens te weinig geld kan zijn om de salarissen en de vakantietoeslagen te kunnen overmaken. Maar de nood is minder hoog dan het lijkt. Financieel directeur Kris Geysels vindt nog een laatje waaruit hij bestuursvoorzitter Jean-Pierre Bienfait nog snel een bonus van € 41.000 kan toeschuiven. Een douceurtje voor de twee gewerkte maanden (!) van 2013. En Geysels laat ook zichzelf niet onbedeeld: hij eigent zich een bonus van € 33.000 toe. Eveneens voor twee maanden werk.
Duizend mensen staan bonusloos op straat
Het is juni, twee maanden later. Estro vraagt de rechtbank om een zogeheten ‘stille bewindvoerder’ die een faillissement moet voorbereiden. Tegelijkertijd ontdekt Bienfait kennelijk dat hij net iets tekort komt voor de aanbouw van zijn serre: aan hem wordt nóg een bonus van € 25.000 overgemaakt. Op 5 juli wordt het faillissement uitgesproken. Diezelfde dag vindt de oprichting van een nieuw kinderopvangbedrijf plaats: Smallsteps. Van de 3300 Estro-werknemers kunnen er 2300 bij Smallstreps komen werken. Bijna duizend mensen staan op straat. Bonusloos, uiteraard.
Roemeense toestanden
Gebeurt dit in Nederland? Af en toe heb ik het gevoel in Roemenië te leven waar corruptie en fraude tot het dagelijks leven behoren. Of in de Efteling waar niets is zoals het lijkt maar nee, het attractiepark valt af want daar is het wel leuk... Hoe ik aan het gevoel kom dat er in dit land Roemeense toestanden heersen? Dat leg ik uit in de volgende retorische vragen.
Robert Jan Blom