Schurende slaapmatjes, pruttelende brandertjes, met een toiletrol over de camping lopen – voor menigeen is kamperen de ultieme vakantienachtmerrie. Zo niet voor onze hoofdredacteur Henk Hanssen, hij betoogt juist dat kamperen verplicht moet worden voor elk ondernemer. ‘Kamperen maakt je lean and mean. Precies wat je moet zijn als ondernemer.’
Staat van ontploffing
Gisteren na drie weken vakantie teruggekomen uit Italië. Met een diepbruine tint, een slaaptekort zo groot zodat ik moeiteloos rechtopstaand zou kunnen pitten en een dikke enkel opgelopen tijdens het campingvoetbaltoernooi. Finale gehaald, dat wel. Het eerste wat me opviel toen ik mijn huis binnenliep was hoe opgeruimd het was. Tuurlijk, er lagen her en der boeken, kranten en wijnglazen te slingeren en er stonden nog een paar kopjes met dubieuze drab op het aanrecht maar dit waren minuscule details vergeleken met de permanente staat van ontploffing waar onze tenthuishouding in verkeerde.
Zittoilet: briljante uitvinding
Het tweede waar ik me over verbaasde was het toilet. Omdat ik er op kon zitten. Wauw, zitten! Niet meer hurken en tegelijkertijd onder- en korte broek naar voren trekken, niet meer harken naar een op de pisvochtige tegelvloer nat geworden toiletrol. Heerlijk, lekker, rustig – zitten op een zittoilet. Briljante uitvinding. Standbeeld voor die ingenieur! Met tegenzin kwam ik weer overeind en stommelde, nog daas van de rit Turijn-Hilversum, naar de keuken en waar ik een groot rechthoekig apparaat aantrof. Zacht legde ik mijn oor tegen de staalblauwe deur en hoorde het fluisterzachte geruis van een compressor. Een koelkast!
Halfwarme biertjes
Het was afgelopen met het grabbelen naar halfwarme biertjes tussen het ranzige boterkuipje, de broodresten, de oorwormen en de lauwe elementen van mijn koelbox. Basta! Ik ontdekte nog meer. Douchemuntjes? Niet meer nodig. Ik bleek de beschikking te hebben over een geheel betegelde privécabine met een grote gulle ronde douchekop waar warm water uitstroomde – onbeperkt, zolang ik maar wilde, vrijwel gratis! Met de was sjouwen naar een broeihok waar je voor vijf euro een trap tegen een gammele Zanussi mocht geven zodat het ding vijftig minuutjes draaide? In mijn bijkeuken stond een glanzende nieuwe Bosch te wachten, desnoods bereid om urenlange afweeksessies te investeren in door zweet verstijfde T-shirts en van modder doortrokken sokken.
Incontinente nachtbrakers
Geen om 02.40 nog fluisterende pubers, geen pal langs mijn hoofd lopende incontinente nachtbrakers, geen lamp van het sanitairgebouw die het tentinterieur de hele nacht door in lichte schemer zet. Ik sliep heerlijk, in mijn eigen bed. De volgende ochtend zette ik koffie – snel, efficiënt, op een gasfornuis, en belde de huisarts waar ik – lang leve de zorg – al een uur later mijn enkel op de behandeltafel mocht leggen. Barstje in het bot, geen gips nodig, oordeelde ze zodat ik nog die middag de kampeerspullen kon opbergen. Niet te ver weg leggen, binnenkort ga ik weer. Kamperen moet verplicht worden. Omdat kamperen je lean and mean maakt. Precies wat je moet zijn als ondernemer. Ook aanbevolen voor loonslaven.